Allereerste bericht uit Turkije

Gepost in: Stage

Hier dan het allereerste bericht(je) vanuit Turkije. Allereerst raad ik iedereen aan om ook het fotoalbum gedeelte in de gaten te houden, daar komen regelmatig nieuwe foto's bij die niet in de berichten te zien zijn. Een mooi voorbeeld is mijn avondeten. Benieuwd wat ik allemaal eet. Ga snel kijken.

Maar zoals jullie inmiddels weten ben ik zondag om 21:00 vanaf Schiphol naar Antalya gevlogen. Dit was in ieder geval de bedoeling. Het ging namelijk als volgt:

Ik was mooi om kwart voor 7 bij de incheckbalie omdat deze om 7 uur open ging. Niks aan de hand alleen de incheckvrouwkes die waren er niet om 7 uur. Er moest toch een heel vol vliegtuig naar Turkije toe, dus opschieten mocht wel. Toen om 19.15 er 2 aan kwamen kakken, kwam er een hoop geduw en getrek op gang. En voorschieten dat was het eerste waar iedereen aan dacht. Toen er om 19.45 nog 2 vrouwkes bijkwamen werd de rij snel korter. Ik was om 20:00 aan de beurt. Ik scheet inmiddels 7 kleuren, omdat ik had gelezen dat er maar 1!! handbagage mee genomen mocht worden. Slik! Ik had er 2. Mijn handbagage en mijn laptoptas. Verder wist ik nog steeds niet zeker of mijn ID-kaart geldig was in Turkije, omdat ik werkelijk iedereen met een paspoort rond zag lopen. Dat was nog niet alles want ik wist dat ik mijn koffer bom, maar dan ook bom vol had zitten. Dus dik over de 20 kilo heen, hoe zou dat in zijn werk gaan.

Maar de ene na de andere meevaller deed zich voor, de juffrouw deed niet moeilijk over mijn ID, ze vertelde me dat ik best met een laptoptas en een handbagagetas mocht reizen en ze schrok van mijn koffer (29,7 kg) maar liet me er niets voor bijbetalen. Mooi! Dat was dat. Ik moest alleen wel zorgen dat ik in plaats van gate 4 naar 8 ging en dat ik er VOOR 20:15 was. Ik moest nog door de douane en dan nog wat drinken en eten halen en dan nog de gate zoeken. Rennen? Neuh..tijd zat.

Eenmaal bij de bagagecontrole aangekomen moest ik weer slikken…handbagage mocht maar 5 kg zijn, no way dat mijn bagage zo licht was. ”...We zullen zien”, dacht ik. Viel achteraf allemaal dus weer mee. “Heb je een laptop bij jongeman?” werd mij gevraagd. “euhm ja dat heb ik”. “Zou u die uit de tas willen halen en apart in een bakje willen doen?” “Geen probleem”. Verder alles uit mijn zakken (inclusief riem) en in een ander bakje. Piece of cake. Bagagecontrole gehad.

Eenmaal wachtend op het vliegtuig wist iedereen al dat het nog wel ff zou duren. Aangezien er mensen langs mij zaten die een andere vlucht van 20:40 dienden te hebben wist ik genoeg. Het was inmiddels 20:30 en geen vliegtuig te zien.

Na een half uur kwam het vliegtuig eindelijk en zagen we mensen het vliegtuig verlaten. Nou dat duurde dus nog wel ff. Verder werd ons verteld door een lekkere charmante norse juffrouw dat we eerst naar Istanbul vlogen en daarna naar Antalya. Kon er ook nog wel bij.

Maar goed, uiteindelijk 22:00 aangevlogen om 3 uur later in Istanbul aan te komen (om 02:00 was dat dus aangezien er +1 uur tijdverschil is).

Een uur later weer vertrokken om daarna 30 minuten later met 2 benen op vaste grond te staan in Antalya.

Daar opgehaald door de dochter, Duygu van mijn baas en haar moeder. Ik kreeg te horen dat ik een nachtje in het huis van familie Sav (achternaam Duygu) moest slapen aangezien het nog wat te ver rijden was om helemaal naar Kumluca te rijden. Uiteindelijk lag ik om 05:00 in ‘een’ bed, of iets dat er op leek. Ik sliep pas om 05:30, omdat een of ander Turks gebrul me wakker hield. Kortom...lekkere aankomst.

Dan maar meteen mijn eerste dag als semi-turk.
Tegen een uurtje of 10 opgestaan en een stukje echt Turks ontbijt gegeten. Het was lekkerrr..

Hierna samen met de secretaresse van mijn baas, Julia (spreek uit hoelia) met een busje naar Kumluca ben gegaan. Daar werd mij mijn kamer getoond. Nice!!! Lekker ruim, veel kamers, alle gemakken voorzien. Heerlijk! Alleen ik woon nog wel samen met mijn baas. Maar dat komt goed. Ik ga overmorgen naar een appartement aan zee kijken waar ik in zou kunnen. Keep you posted…

Verder veel gezien en uitgelegd gekregen. ’s Avonds samen met mijn baas en vriend (Alex en Mark jullie hadden jullie geluk niet opgekunnen, hij sprak vloeiend Duits) heerlijk wezen eten. Ik had het daar dus stukken moeilijk mee...vind duits niet voor niets bagger. 22:30 op weg naar huis. 23:00 zijn we nog even langs een patisserie geweest. Ik moest en zou de turkse ‘icecrepe’ en de ‘tatli baklava’ proberen. Lekkerrr.. maar wel zoet! Niet goed voor de tandjes.

Toen ik om 0:00 in mijn bed lag was het een heerlijk eerste dag geweest.

Dag 2 - mijn eerste werkdag. Niet ontbeten. Durfde niks uit de koelkast te pakken. Zag er allemaal smerig uit. Gelukkig dat ik ’s middags wat gegeten heb. (su = water, ekmek = brood, domatos = tomaten, tuz = zout)

Vanaf 09:00 heerlijk genieten alleen op kantoor. (om 08:58 aangelopen, zegt genoeg dacht ik zo ;) )Meteen overal sleutels van gekregen. Heerlijk…
Een beetje alles ordenen, opzetje van mijn plan van aanpak gemaakt. Wat dingen geregeld. Een lekkere eerste dag.
Vanmiddag ook nog even een telefoonkaart gekocht. Dus ik heb nu voortaan ook een Turks telefoonnummer.

Op dit moment ben ik aan het wachten tot die lieve ouders van mij online komen zodat ik eventjes kan kletsen en msnen. Daarna ga ik heerlijk douchen en dan voor de eerste keer koken.

Iyi akşamlar (Goedeavond)

Hier nog even mijn adresgegevens in Kumluca. Als je iets wil versturen wat ik natuurlijk erg op prijs stel dan graag mijn naam vermelden omdat alle communicatie hier verloopt via ‘the Office’.

Mike van Hoenselaar
Derya Emlak Ofisi Cumhuriyet mey. Halk Bank
Üzeri çildir apt. Büro K-1
07350 Kumluca – Antalya
Turkey

Telefoonnummer:
+90 53 84 59 22 92