Inhaalslag: Van WebsDesign naar de straat

Gepost in: Stage

Dat was even een vette stage. WebsDesign bood alles wat een stagiair maar zocht in een bedrijf. Absoluut het meest geweldige bedrijf waar ik ooit stage heb gelopen. Maar daar kwam na 11 juli 2008 wel verandering in.

WebsDesign en het verloren mailtje

Om bij het begin te beginnen heb ik vanaf februari 2008 een half jaar stage gelopen om mijn bachelor of ICT te halen. Dit is inmiddels allemaal gelukt en daar ben ik natuurlijk ook WebsDesign dankbaar voor.

Aan het eind van mijn stage hadden we wederzijds vertrouwen om na de stage onze samenwerking voort te zetten. In eerste instantie werd mij een Webdeveloper baan aangeboden (Die PHP programmeur vacature staat nog open!). Helemaal geweldig zou je zeggen, maar ik had van origine meer ambitie richting de gebruiksvriendelijke kant en interactiekant van websites. Afgesproken was om na 3 jaar te kijken wat de toekomst zou bieden en of er misschien zelfs een opleiding in het verschiet zou liggen. Dat was dus in eerste instantie afgesproken. Super!

Toen in juni de kans voordeed om in september te beginnen als Interaction Designer, was dat voor mij natuurlijk een wereldbaan. Precies in mijn straatje. Die kans werd mij dan ook geboden. Er was vanaf dat moment een mondelijke overeenkomst dat ik vanaf 1 september 2008 zou beginnen bij WebsDesign Venray. Vanaf 1 september, omdat ik de zomer voor de laatste keer Cafe het Centrum uit zou helpen met de drukte in de zomer.

Ik had op 27 juni mijn laatste dag bij WebsDesign en ging met een super gevoel de deur uit. Ik zou in de loop van volgende week een mailtje krijgen met het contract en met de vraag of ik dat even door zou willen lezen. Dit mailtje kreeg ik op 30 juni. Ik heb datzelfde mailtje die dag nog beantwoord met wat kleine wijzigingen en vragen.

Na anderhalve week ging ik op vakantie. Een super vakantie! Het bericht dat ik kreeg toen ik thuiskwam was heel wat anders en verontrustend. Of ik de sleutel van het pand in wilde leveren. Wat vreemd dacht ik. Maar goed, het kan. Toen ik een paar dagen daarna ook nog merkte dat ik mijn mails online niet meer kon bekijken rook ik dat er iets aan de hand moest zijn.

Ik heb meteen gebeld en kreeg de boodschap dat ze sinds het mailtje van de 30ste niets meer van mij vernomen hebben en dachten dat ik niet meer geinteresseerd was. Helaas voor hun, maar dat was ik nog wel degelijk. Om een lang verhaal kort te maken, ze hadden iemand anders en ik kon niet meer terug komen. Dank je wel zeg je dan!

Het feit dat ik misschien eerder had moeten bellen staat vast. Het feit dat Webs had kunnen bellen om na anderhalve week polshoogte te nemen is voor mij ook een feit. Beide partijen hebben er blijkbaar geen moeite voor gedaan. Ik vind het erg zonde en zie ze nog steeds als een van de betere webbureau's in de regio. Ik ga er alleen nooit meer werken. Misschien is dat mijn ego, maar als ik na een half jaar stage niet het vertrouwen hebben kunnen winnen, dan ben ik warschijnlijk nooit goed genoeg geweest.

Van baan naar de straat bij Webs.